Wat is gezinstherapie?
Gezinnen zijn, net zoals de mensen waaruit ze zijn opgemaakt, levende organismen die onderhevig zijn aan de veranderingen van de tijd. Denk maar aan de geboorte van een nieuw kindje, het ondersteunen van schoolgaande kinderen en jongeren, het in de hand houden van humeurige tieners, verhuizen, samen rouwen, faalervaringen, ziekte, scheiding, enz. Elke nieuwe uitdaging die het gezin op zijn weg tegenkomt, wordt hiermee een uitdaging om samen in beweging te blijven, te groeien en zich blijvend op elkaar af te stemmen.
Maar samen onderweg zijn, kent ook zijn bijhorende spanningen, conflicten en moeilijkheden. Wanneer deze moeilijkheden onuitgesproken blijven, kan dit de dynamiek van een gezin verstoren waardoor de gezinsunit dreigt uiteen te vallen. Bovendien ontstaan hieruit soms individuele problemen die het moeilijk maken voor de verschillende gezinsleden om zich verder te ontwikkelen.
Binnen gezinstherapie wordt er daarom ruimte gemaakt om bij veranderingen en uitdagingen stil te staan. Elk gezinslid krijgt de mogelijkheid om zijn of haar wensen, bezorgdheden en noden te uiten met het oog beter te kunnen omgaan met nakende veranderingen. Het gezin leert hierbij, onder begeleiding van de therapeut, om samen op zoek te gaan naar groei- of leermogelijkheden die het evenwicht in het gezin opnieuw zal versterken.
Wat gebeurt er tijdens gezinstherapie?
De gezinstherapeut zal trachten met behulp van zijn of haar ‘meerzijdige partijdigheid’ geen kant te kiezen voor één of meerdere gezinsleden. Ook uit de therapeut geen mening, beoordeling of veroordeling over de situaties of problemen binnen het gezin. Wel zal de therapeut ruimte voorzien om de visies van elk gezinslid in alle openheid aan bod te laten komen. Op die manier leert het gezin opnieuw open te staan voor elkaar reacties, mening en noden.
Afspraken waar het gezin samen naar wil groeien worden door middel van overleg opgelijst. Deze ontwikkelingsdoelstellingen kunnen doorheen de therapie mee evolueren naarmate bepaalde zorgnoden veranderen.
Gezinstherapie bij gescheiden gezinnen of nieuw samengestelde gezinnen?
Gezinnen die door een scheiding gaan, maken een belangrijke verandering mee die een grote impact heeft op alle gezinsleden. De scheiding op zich is hierbij vaak een moeilijke confrontatie met verlieservaringen, alsook voedingsbodem voor allerlei frustraties, gevoelens van kwaadheid of verdriet, enz. Er rijzen vragen rond de opvoeding van de kinderen in aparte huisgezinnen, een nieuwe manier van communiceren tussen de ouders, het beantwoorden van moeilijke vragen en onzekerheden over de toekomst.
Ook wanneer er, op termijn, nieuwe gezinsleden bijkomen doordat vader en/of moeder een nieuwe relatie aangaan, veroorzaakt dit opnieuw een dynamiekverschuiving waar alle gezinsleden zich dienen aan aan te passen. Hierbij rijzen vragen rond rolverdeling, onderling overleg en emotieverwerking bij zowel de ouders als de kinderen.
Daarom is het belangrijk om gezinstherapie ook als gewijzigde gezinsunit een objectieve, constructieve kans te geven. Gezinstherapie biedt namelijk een neutrale ontmoetingsplaats waarbij de verschillende gezinsleden aan hun eigen emoties kunnen werken, alsook een plaats waar samen nagedacht kan worden over veranderingen in de toekomst. Op die manier wordt de negatieve impact van de scheiding en/of de (on)verwachte gezinsuitbreiding geminimaliseerd voor alle betrokkenen.
